ناسا ایده یک سیستم رانش هسته ای را برای شروع فاز اول توسعه خود به عنوان بخشی از برنامه مفاهیم پیشرفته نوآورانه (NIAC) در سال 2023 انتخاب کرده است. ظاهراً این ایده می تواند زمان سفر به مریخ را از 6 به 9 ماه کاهش دهد. 45 روز ارائه
ناسا در یک پست وبلاگی اعلام کرد که مفهوم “گرمای هسته ای و نیروی محرکه الکتریکی هسته ای(NTP/NEP) یک کلاس جدید از سیستم‌های پیشران هسته‌ای دو حالته است که از یک سیستم ابرحلقه‌ای نوع روتور موجی استفاده می‌کند.
پروفسور رایان گاس از دانشگاه فلوریدا که خالق این طرح است، معتقد است که این پیشرانه می تواند مدت زمان سفرهای فضایی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. او می گوید اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، می توانیم خیلی سریعتر به سیاره سرخ سفر کنیم و سفر امن تری داشته باشیم.
این پروژه یکی از 14 پروژه انتخاب شده توسط NIAC برای فاز اول توسعه است. اکنون محققین 12500 دلار آنها برای انجام تحقیقات و توسعه لازم برای این فناوری کمک مالی دریافت می کنند.
سیستم پیشران هسته ای ناسا ایده جدیدی نیست
ناسا سال هاست که ایده استفاده از نیروی محرکه هسته ای برای فضاپیمای خود را دنبال می کند. آژانس قبلاً ایده تقویت کننده موشک هسته ای (NERVA) را آزمایش کرده بود، اما این پروژه در اواخر ماموریت آپولو در سال 1973 متوقف شد.
این طرح جدید از دو ایده کلیدی در پیشرانه هسته ای استفاده می کند. نیروی محرکه حرارتی هسته ای (NTP) از یک راکتور هسته ای برای گرم کردن یک پیشرانه هیدروژن مایع استفاده می کند تا مواد را به پلاسما تبدیل کند و آن را از یک نازل برای ایجاد نیروی محرکه خارج کند.
در همین حال، سیستم نیروی محرکه هسته‌ای-الکتریک (NEP) از یک راکتور هسته‌ای برای تامین نیروی الکتریکی برای رانشگر اثر هال استفاده می‌کند. این یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد می کند که گاز بی اثر را یونیزه کرده و شتاب می دهد و نیروی محرکه ایجاد می کند.