کمتر از 5 درصد از خلبانان رزمی نیروی دریایی ایالات متحده وارد برنامه TOPGUN می شوند که زبده ترین خلبانان نیروی دریایی ایالات متحده را آموزش می دهد و قطعاً تعداد کمتری نیز مربی آموزش این خلبانان می شوند. به همین دلیل است که وقتی یک مربی سابق TOPGUN و فارغ التحصیل آکادمی نیروی دریایی در مورد حمله روسیه به اوکراین و نقش نیروی هوایی این کشور در آن حمله صحبت می کند، چیزهای جالبی برای گفتن وجود خواهد داشت. گای اسنودگراس خلبان جنگنده بازنشسته نیروی دریایی ایالات متحده و فرمانده سابق اسکادران هوایی است که در مورد جنگ پنج ماهه بین اوکراین و روسیه صحبت کرد. جنگ هوایی مانند سایر بخش‌های جنگ روسیه و اوکراین برخلاف انتظار همگان پیش رفت.
اگرچه نیروی هوایی اوکراین از نظر کیفیت و کمیت با نیروی هوایی روسیه قابل مقایسه نیست، اما همچنان در خط مقدم نبرد عملیات رزمی انجام می دهد. اسنودگرس می گوید این به این دلیل است که روسیه نتوانسته است برتری کامل هوایی در آسمان منطقه نبرد به دست آورد. وی در این رابطه می گوید: آنچه می بینیم یک بن بست است و بیشتر آن به دلیل ناتوانی روسیه در تثبیت برتری هوایی بر اوکراین است. تسلط هوایی زمانی اتفاق می‌افتد که نیروی هوایی توانایی دشمن را برای کنترل حریم هوایی مورد مناقشه از طریق جت‌های جنگنده یا موشک‌های زمین به هوا از بین می‌برد. در این شرایط، برنده عملاً آنچه را که می‌خواهد، زمانی که بخواهد انجام می‌دهد. هنوز تلفات وجود دارد، اما دشمن دیگر توانایی مقابله با طرف مقابل را در آسمان ندارد.
برتری هوایی یک پله پایین تر از تسلط هوایی است و سه چیز است: یک طرف ابتکار عمل را در آسمان دارد، بیشتر نبردهای هوایی را به نفع خود به پایان می رساند و اگر منابع لازم برای انجام یک حمله موفقیت آمیز تعیین شده را داشته باشد، می تواند یک حمله را انجام دهد. ماموریت هوایی در صورت تمایل اما حریم هوایی اوکراین در حال حاضر مورد مناقشه است که بدترین گزینه از سه گزینه برای کشور متجاوز است. هیچ یک از طرفین برتری ندارند و تلفات از هر دو طرف زیاد است. نیروی هوایی اوکراین نمی تواند از حمله بمب افکن های روسی به شهرهای این کشور جلوگیری کند و باید برای جلوگیری از سیستم های ضد هوایی روسیه بسیار پایین پرواز کند. روسیه همچنین توانایی دستیابی به برخی از اهداف خود را با جنگنده ها و بمب افکن ها به ویژه در غرب اوکراین ندارد، زیرا جنگنده های اوکراینی و شبکه دفاع هوایی این کشور همچنان فعال هستند.
اسنودگراس به استفاده اوکراین از پهپادهای تهاجمی بدون سرنشین TB-2 به عنوان نمونه ای از جنگ نامتقارن اشاره می کند. اگرچه روسیه سامانه های موشکی زمین به هوای پانتسیر S-1، Tor و Buk زیادی در نیروی هوایی خود دارد، اپراتورهای آنها از روحیه ضعیف و آموزش ضعیف رنج می برند. این به نیروی هوایی اوکراین اجازه داد تا هواپیماهای بدون سرنشین کوچک و سبک را از طریق خطوط دفاعی دشمن به پرواز درآورد و حملات دقیقی را علیه نیروهای مهاجم انجام دهد. اسنودگراس می‌گوید در نهایت، جنگ روسیه و اوکراین، جنگ بزرگ بعدی را که احتمالاً حمله چین به تایوان خواهد بود، تغییر خواهد داد. چین به وضوح در حال آماده شدن برای بازپس گیری این کشور جزیره ای است و تنها با فاصله 100 مایلی بین این دو، خطرات زیاد است. استفاده چین از نیروی نظامی برای الحاق مجدد تایوان به چین، بدون شک همسایگان تایوان و البته ایالات متحده را وارد معارضه خواهد کرد.
اگر درک چین از حمله روسیه به اوکراین این باشد که حمله گسترده به کشور دیگری در دنیای مدرن امکان پذیر است و غرب در کنار آن می ایستد و تماشا می کند، به احتمال زیاد رهبران چین تصمیم خواهند گرفت که یک حمله همه جانبه را با عبور از این مرز انجام دهند. کانال دریایی بین دو کشور اما اگر چین متوجه ضعف ها و ضررهای روسیه در جنگ با اوکراین شود، متوجه خواهد شد که اگر به تایوان حمله کند چیزهای بزرگی را از دست خواهد داد و برای انجام این کار عجله نخواهد کرد. به هر حال می توان گفت که نتیجه جنگ روسیه و اوکراین سرنوشت میلیون ها نفر را در آن سوی دنیا رقم خواهد زد.