اکثر کهکشان‌های موجود در فضا که می‌توانیم ببینیم حلقه‌هایی در اطراف خود ندارند. اما این کهکشان به طرز عجیبی دو حلقه در اطراف مرکز خود دارد. این کهکشان نوار مارپیچ (کهکشان تقسیم مارپیچی) که NGC 1512 نامیده می شود، یکی در مرکز دارد حلقه هسته ای یک (حلقه هسته ای) وجود دارد که با نور ستاره های جوانش می درخشد.
با این حال، بیشتر ستارگان و ابرهای میان ستاره ای کهکشان به صورت حلقه ای دور از مرکز کهکشان دور آن می چرخند که گوشه های تصویر را پر می کند. این حلقه برخلاف آنچه در این کهکشان به نظر می رسد، حلقه داخلی (حلقه داخلی) نامیده می شود. اگر نگاه دقیق تری به این حلقه بیندازید، می بینید که حلقه داخلی به هر دو انتهای نوار مرکزی و کهکشان محو شده متصل است.
حلقه های کهکشان NGC 1512 نامتقارن به نظر می رسند و در فرآیندی به نام تکامل سکولار (تکامل سکولار) ایجاد شد. گرانش ایجاد شده توسط عدم تقارن این کهکشان ها، از جمله نوار مرکزی کهکشان، گاز و غبار را از حلقه درونی ماده بین ستاره ای به حلقه هسته می کشد. علاوه بر این، این فرآیند نرخ تولد ستارگان را در حلقه هسته ای افزایش می دهد.
کهکشان NGC1512 و همسایگان آن
البته مرزهای کهکشان NGC 1512 فراتر از این تصویر است و بازوهای مارپیچی آن تا کهکشان همسایه اش NGC 1510 گسترش یافته است. به نظر می رسد که این عقربه ها با فعل و انفعالات گرانشی قوی این دو کهکشان با هم ظاهر شدند. NGC 1512 احتمالاً با این عقربه ها مواد بین ستاره ای را از کهکشان همسایه خود جذب می کند.
با انتقال مداوم گاز و غبار به یک کهکشان بزرگتر، NGC 1510 او همچنین شروع به تولید ستاره‌های جدیدی کرد که حتی قوی‌تر از فرآیند تولد ستارگان بزرگتر در کهکشان هستند و بنابراین در طیف آبی می‌درخشند.