تلسکوپ فضایی جیمز وب تنها در ۷ روز رکورد دورترین کهکشان ثبت شده در جهان را شکست.

تلسکوپ فضایی جیمز وب تنها یک هفته پس از کشف دورترین کهکشان جهان یک بار دیگر رکورد خود را شکست. جزئیات را در زیر ببینید.

ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، لکه قرمزی را در فاصله 35 میلیارد سال نوری از ما مشاهده کردند که به نظر می رسد دورترین کهکشانی باشد که تاکنون توسط انسان مشاهده شده است.

در جستجوی دورترین کهکشان از تلسکوپ فضایی جیمز وب

این کهکشان که CEERS-93316 نام دارد، 235 میلیون سال پس از انفجار بزرگ وجود داشته است و توسط دوربین فروسرخ نزدیک جیمز وب تصویربرداری شده است، که می تواند لرزش اولین ستاره های جهان را بررسی کند.

البته کشف جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب هنوز نهایی نشده و باید پس از مطالعه طیف نوری این کهکشان تایید شود. با این حال، رکورد قبلی این تلسکوپ که همین هفته گذشته به ثبت رسیده بود، اکنون با این کشف جدید شکسته شده است. هفته گذشته، تیم دیگری کهکشان GLASS-z13 را مشاهده کرد که 400 میلیون سال پس از انفجار بزرگ وجود دارد.

دورترین کهکشان جهان که توسط تلسکوپ جیمز وب ثبت شده است

نئو سرعت محدودی دارد و هر چه جلوتر می رفت، بیشتر به گذشته برمی گشت. در فرآیندی به نام “تغییر سرخ”، طول موج های نور از قدیمی ترین و دورترین کهکشان ها با میلیاردها سال سفر در بافت در حال گسترش فضا-زمان کشیده می شوند. بنابراین دوربین های مادون قرمز پیشرفته جیمز وب نقش عمده ای در مطالعه آغاز وجود دارند.

محققان می گویند این کهکشان تازه کشف شده دارای رکورد انتقال به سرخ 16.7 است. به عبارت ساده تر، انتقال به سرخ نشان می دهد که با انبساط جهان، نور یک کهکشان چقدر کشیده شده است. بنابراین، هرچه انتقال به سرخ بیشتر باشد، کهکشان از ما دورتر است. البته یافته های محققان هنوز توسط متخصصان بررسی نشده است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب

جالب است بدانید که محققانی که این تصویر را کشف کردند، قصد کشف دورترین کهکشان ثبت شده در جهان را نداشتند. در واقع، آنها فهرستی از 55 کهکشان اولیه (که 44 کهکشان قبلاً مشاهده شده بودند) تهیه کردند تا درخشندگی آنها را در زمان های مختلف پس از انفجار بزرگ بررسی کنند. باید گفت که با توجه به این معیار، محققان بینشی کلیدی از تکامل موجود جوان خواهند یافت.

ستاره شناسان از طیف سنجی برای تایید سن این کهکشان با توجه به انتقال به سرخ آن استفاده خواهند کرد. به این ترتیب آنها قدر نور (Magnitude of Light) را در طول موج های کهکشان هایی که طیف نگار مادون قرمز Webb تاکنون شناسایی کرده است، تجزیه و تحلیل کردند.

ابزار تلسکوپ فضایی جیمز وب از آینه های بسیار کوچک قابل تنظیم به طول 0.1 میلی متر و عرض 0.2 میلی متر استفاده می کند. این آینه‌ها فقط نور را از کهکشان‌های هدف وارد می‌کنند و تشعشعات پس‌زمینه را حذف می‌کنند تا ستاره‌شناسان بتوانند ستاره‌های یک کهکشان را بر اساس رنگ تشخیص دهند. به این ترتیب نه تنها می توان از سن نور کهکشان ها، بلکه از ترکیب شیمیایی، اندازه و دمای آن ها نیز مطلع شد.

به گفته ستاره شناسان، اولین ستارگانی که حدود 100 سال پس از انفجار بزرگ از فروپاشی ابرهای گازی شکل گرفتند، عمدتاً از عناصر سبک تری مانند هیدروژن و هلیوم تشکیل شده بودند. ستاره‌های بعدی این عناصر سبک‌تر را ترکیب کردند و عناصر سنگین‌تری مانند اکسیژن، کربن، سرب و طلا را تشکیل دادند.

با توجه به اکتشافات قابل توجهی که تلسکوپ فضایی جیمز وب تاکنون انجام داده است، و همچنین توانایی آن برای رصد 100 میلیون سال پس از انفجار بزرگ، بعید به نظر می رسد که نتواند کهکشان های دورتر را تشخیص دهد. انتظار می رود این تلسکوپ در ماه های آینده چندین بار رکورد خود را بشکند و حقایق بیشتری را در مورد جهان مرموز ما آشکار کند.