در یک مطالعه جدید، دانشمندان دریافتند که پشه بیشتر جذب افراد خاصی می شوند و وجود نوعی ترکیب به اصطلاح اسید کربوکسیلیک چرم نقش پررنگی در این زمینه دارد.
یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی لزلی ووشال، استاد دانشگاه راکفلر و رئیس آزمایش نوروژنتیک و رفتار، تلاش کردند به این سوال پاسخ دهند که چرا پشه ها بیشتر جذب افراد خاصی می شوند.
به مدت سه سال، محققان از دو گروه 64 نفره از داوطلبان خواستند تا جوراب های نایلونی را به مدت شش ساعت در روز روی دستان خود بپوشند. ماریا النا دی اوبالدیا، یکی از محققان این مطالعه، با استفاده از یک ظرف شیشه ای اکریلیک که جوراب ها در آن قرار می گرفتند، یک “تست بویایی سنج دو گزینه ای” ایجاد کرد. سپس دانشمندان پشههای تب زرد را که با نام علمی Aedes aegypti شناخته میشوند، در اتاق رها کردند تا ببینند کدام جوراب حشرات بیشتری را جذب میکند.
رابطه بین کربوکسیلیک اسید پوست و پشه

در نهایت، آنها دریافتند که جوراب هایی که بیشترین پشه ها را جذب می کنند دارای ضریب بسیار بالایی هستند اسید کربوکسیلیک هستند. کربوکسیلیک اسید در سبوم یافت می شود. ماده ای روغنی که نوعی لایه محافظ روی پوست ایجاد می کند و به مرطوب نگه داشتن آن کمک می کند.
ووشال توضیح می دهد که کربوکسیلیک اسیدها مولکول های بزرگی هستند که به خودی خود بوی خاصی ندارند. اما باکتری های مفید روی پوست باعث می شوند که این اسیدها بوی مشخصی از انسان تولید کنند و به گفته ووشال، این امر باعث جذب پشه ها می شود.
او همچنین توضیح می دهد که به نظر می رسد میزان جذب پشه ها به انسان ثابت است. به عنوان مثال یکی از شرکت کنندگان به نام “موضوع شماره 33” جذاب ترین گزینه برای پشه ها بود و در این مدت سه ساله روند جذب پشه به سمت او کاهش پیدا نکرد.
ووشال در نهایت توضیح می دهد که این شکارچیان کوچک مکانیسم های مختلفی برای شناسایی و انتخاب طعمه انسانی خود برای گاز گرفتن دارند. اسیدهای کربوکسیلیک تنها بخشی از معما در توضیح نحوه انتخاب حشرات هستند و گرمای بدن و دی اکسید کربنی که هنگام تنفس آزاد می کنیم، پشه ها را به سمت انسان جذب می کند.
با این حال، دانشمندان هنوز دقیقاً نمی دانند که چرا کربوکسیلیک اسیدها برای پشه ها بسیار جذاب هستند، اما قدم بعدی آنها ممکن است بررسی اثرات کاهش اسیدهای کربوکسیلیک بر روی پوست باشد.