دانشمندان سلول های مرده خوک را احیا کردند. آیا امکان بازگشت از مردگان وجود دارد؟

در یک مطالعه جدید، دانشمندان توانستند سلول های مغز خوک های مرده را یک ساعت پس از مرگشان احیا کنند. این روند بازگشت از مردگان، دریچه جدیدی را به دنیای علم و پیشرفت باز کرده است که ممکن است به کشف روش‌هایی برای زنده کردن مردگان منجر شود.

خوک ها به مدت یک ساعت کاملاً بی حرکت در آزمایشگاه درازکشیدند، خونی در بدنشان گردش نمی کرد، قلبشان ثابت بود و هیچ نشانه ای از تپش در آنها وجود نداشت، امواج مغزی آنها کاملاً صاف بود و قطعاً مرده بودند. آنها بودند. در اینجا بود که گروهی از دانشمندان دانشگاه ییل با دستگاهی شبیه به دستگاه قلب و ریه، محلول خاصی را به بدن خوک‌های مرده پمپ کردند تا بتوانند از مردگان برگردند.

آنچه پس از آن پمپاژ اتفاق افتاد قطعاً سؤالاتی را در مورد شکاف بین زندگی و مرگ و برعکس مرگ از منظر علمی ایجاد می کند. اگرچه خوک ها در این حالت اصلاً هوشیار در نظر گرفته نمی شدند، اما سلول های ظاهراً مرده آنها دوباره زنده شدند. پس از تزریق محلول ویژه ای که دانشمندان آن را OrganEx نامیدند، قلب آنها شروع به تپیدن کرد و خون در رگ ها و رگ ها به گردش در آمد.

سلول‌های اندام خوک‌ها از جمله قلب، کبد، کلیه‌ها و مغز دوباره شروع به کار کردند و حیوانات هرگز مانند یک خوک مرده عادی سفت نشدند. سایر خوک ها که برای یک ساعت مرده بودند، با دستگاهی به نام ECMO درمان شدند، دستگاهی که خون را در بدن آنها پمپاژ می کرد. پس از اینکه خوک‌ها به دستگاه متصل شدند، سفت شدند، اندام‌هایشان متورم و آسیب دید، رگ‌های خونی‌شان پاره شد و لکه‌های ارغوانی روی پشت‌شان که خون تجمع می‌کرد، نمایان بود.

این گروه تحقیقاتی نتایج مطالعه خود را در مورد چگونگی بازگشت خوک ها از مردگان در روز چهارشنبه در مجله منتشر کرد. محققان می گویند هدف آنها این است که روزی با اجازه دادن به پزشکان برای به دست آوردن اندام های زنده پس از مرگ، منابع انسانی برای پیوند را افزایش دهند. رویای دیرینه بشر برای بازگشت از مردگان به واقعیت. آنها همچنین امیدوارند که فناوری مورد استفاده در این تحقیق بتواند برای جلوگیری از آسیب شدید به قلب پس از حمله قلبی ویرانگر یا آسیب مغزی پس از سکته استفاده شود.

استفان لاتام، یک متخصص اخلاق زیستی در دانشگاه ییل که از نزدیک با این گروه همکاری می کند، در مصاحبه ای با نیویورک تایمز گفت: «اگرچه این یک پیشرفت علمی بزرگ در زمینه رستاخیز است، این یافته ها تنها یک گام است. اولیه هستند. وی همچنین تاکید کرد که این فناوری جدید با استفاده از انسان فاصله زیادی دارد و تا استفاده از این فناوری برای احیای انسان راه زیادی در پیش داریم.

سرپرست این گروه تحقیقاتی دکتر نناد سستان، استاد نورولوژی، ژنتیک و روانپزشکی دانشکده پزشکی ییل است. همه آنها از توانایی خارق العاده OrganEx در احیای سلول های مرده شگفت زده شدند. دکتر دیوید آندروویچ، عصب شناس در دانشگاه ییل و یکی از نویسندگان مقاله، می گوید: «ما نمی دانستیم چه انتظاری داشته باشیم. همه چیزهایی که به دست آورده ایم برای ما شگفت انگیز بوده است.”

سایر محققانی که در این آزمایش حضور نداشتند نیز از موفقیت این آزمایش شگفت زده شدند. نیتا فراهانی، استاد حقوق دوک که پیامدهای اخلاقی، قانونی و اجتماعی فناوری های نوظهور را مطالعه می کند، گفت: «این یک رویداد شگفت انگیز و شگفت انگیز است. این آزمایش سوالات زیادی را در مورد تعریف مرگ و امکان بازگشت از مرگ ایجاد کرد. ما قبول داریم که مرگ یک پدیده و یک حالت هستی است. اما اکنون سوال این است که آیا واقعاً امکان بازگشت از مرگ وجود دارد یا خیر؟

این پروژه چند سال پیش زمانی آغاز شد که گروهی از محققان دانشگاه ییل در آمریکا آزمایش مشابهی را با مغز خوک های مرده از یک کشتارگاه انجام دادند. چهار ساعت پس از مرگ خوک‌ها، تیم یک محلول شبیه OrganEx به نام BrainEx را به خوک‌ها تزریق کرد و دید که سلول‌های مغزی که به طور معمول می‌میرند، می‌توانند بازسازی شوند. دکتر Zvanmir Verslia، یکی دیگر از اعضای تیم دانشگاه ییل، می‌گوید که این موضوع آنها را به این فکر واداشت که آیا می‌توانند همه اعضای بدن را احیا کنند.

ویژگی های راه حل OrganEx

محلول OrganEx حاوی مواد مغذی، داروهای ضدالتهابی، داروهایی برای جلوگیری از مرگ سلولی، مسدود کننده های عصبی (موادی که فعالیت عصبی را کاهش می دهد و از به دست آوردن هوشیاری خوک ها جلوگیری می کند) و هموگلوبین مصنوعی مخلوط با خون هر حیوان است.

هنگامی که دانشمندان خوک های مرده را احیا کردند، اقدامات احتیاطی را انجام دادند تا مطمئن شوند که حیوانات احساس درد نمی کنند. خوک ها قبل از کشته شدن با ایست قلبی بیهوش شدند و این بیهوشی عمیق در طول آزمایش حفظ شد. علاوه بر این، مسدود کننده های عصبی موجود در محلول OrganEx فعالیت سلول های عصبی را مسدود می کنند تا اطمینان حاصل شود که مغز غیرفعال است.

محققان همچنین بدن حیوانات را خنک کردند تا واکنش های شیمیایی را کاهش دهند. تک تک سلول های مغز زنده بودند، اما هیچ نشانه ای از فعالیت عصبی سازمان یافته در مغز وجود نداشت.

سر تکان دادن با خوک های مرده

یک یافته شگفت‌انگیز در این آزمایش وجود داشت: خوک‌هایی که تحت درمان با OrganEx بودند، زمانی که محققان محلول کنتراست ید را برای تصویربرداری تزریق کردند، سرشان را تکان دادند. دکتر لاتام تاکید کرد که اگرچه علت این حرکت نامشخص است، اما هیچ نشانه ای از درگیری مغز وجود ندارد.

دانشگاه ییل به دنبال ثبت اختراع این فناوری جدید برای بازگرداندن آن از مردگان است. دکتر شستان گفت: قدم بعدی این است که ببینیم آیا اندام ها به درستی عمل می کنند و می توان با موفقیت پیوند زد یا خیر. مدتی پس از یافتن پاسخ این سوال، محققان اکنون یک سوال جدید دارند و امیدوارند دریابند که آیا این روش بازگرداندن از مردگان یا استفاده از محلول OrganEx می تواند قلب یا مغز آسیب دیده را احیا کند یا خیر؟

مجله نیچر از دو کارشناس مستقل خواست تا در مورد این تحقیق نظر دهند. اولین متخصص، دکتر رابرت پورت، جراح پیوند در دانشگاه گرونینگن در هلند، در مورد استفاده احتمالی از این فناوری جدید برای گسترش دامنه اندام های موجود برای پیوند بحث کرد. او در یک مصاحبه تلفنی توضیح داد که OrganEx می تواند در آینده در شرایطی استفاده شود که بیماران مرگ مغزی نداشته باشند اما آسیب مغزی به حدی می رسد که نمی توانند به طور طبیعی از مرگ بازگردند.

دکتر پورت همچنین گفت که در اکثر کشورها هیچکس اجازه ندارد تا پنج دقیقه پس از خاموش شدن دستگاه تنفس مصنوعی و قبل از اینکه جراح اعضای بدن را خارج کند، به فرد در حال مرگ دست بزند. دکتر پورت می گوید: «کشیدن فرد به اتاق عمل بیشتر طول می کشد و تا آن زمان ممکن است اندام های داخلی به حدی آسیب ببینند که دیگر قابل استفاده نباشند.

گاهی اوقات بیماران بلافاصله پس از خاموش شدن دستگاه نمی میرند، اما قلب آنها ضعیف تر از آن است که اندام هایشان سالم بمانند. دکتر پورت گفت: «در بیشتر کشورها، تیم‌های پیوند دو ساعت منتظر می‌مانند تا مطمئن شوند که بیمار به طور کامل مرده است و قبل از اعلام مرگ بیمار مطمئن شوند. اگر بیمار پس از آن زمان هنوز زنده باشد، پزشکان به بهبود اعضای بدن خود ادامه نخواهند داد.» در نتیجه، 50 تا 60 درصد از بیمارانی که پس از برداشتن دستگاه تنفس مصنوعی و سایر دستگاه‌ها جان خود را از دست داده‌اند و خانواده‌هایشان خواستار اهدای اعضای بدن خود بوده‌اند، نمی‌توانند عضو خود را اهدا کنند. اهدا کنندگان

دکتر پورت گفت، اگر OrganEx بتواند این اندام ها را بازسازی کند، تأثیر آن بسیار زیاد خواهد بود و تعداد اندام های موجود برای پیوند را به طرز چشمگیری افزایش می دهد.
نظر دیگری توسط برندان والد، وکیل و متخصص اخلاق که مدیر اخلاق پیوند و تحقیقات سیاستی در دانشکده پزشکی گروسمن دانشگاه نیویورک است، به مجله نیچر ارائه شد. در یک مصاحبه تلفنی، او در مورد سوالات پیچیده مرگ و زندگی که OrganEx مطرح می کند بحث کرد.

آقای والد گفت: “طبق تعریف قانونی و پزشکی پذیرفته شده مرگ، این خوک ها مرده بودند.” اما یک سوال مهم وجود دارد و آن اینکه برای تغییر این شرایط از چه تابع و چه نوع تابعی می توان استفاده کرد؟ اگر این گروه از مسدود کننده های عصبی در محلول خود استفاده نمی کردند و مغز آنها دوباره شروع به کار می کرد، آیا خوک ها نمی توانستند از مرده برگردند؟

اگر هدف اولیه این تحقیق حفظ اندام‌ها برای پیوند باشد و خوک‌ها در طی این فرآیند تا حدودی هوشیاری خود را به دست آورند، در این صورت سؤالات اخلاقی ایجاد می‌شود. اما اگر بیمار دچار سکته مغزی شدید یا غرق شده باشد، بازیابی عملکرد مغز ممکن است به عنوان یک هدف اولیه معرفی شود. والد گفت: «اگر می‌خواهیم این فناوری را به نقطه‌ای برسانیم که بتواند به جامعه انسانی کمک کند، باید ببینیم بدون مسدودکننده‌های عصبی در مغز چه اتفاقی می‌افتد.

به نظر او، این روش باید در نهایت روی افرادی که می توانند از آن سود ببرند، مانند قربانیان سکته مغزی یا غرق شدگان آزمایش شود. اما انجام این کار آسان نیست و نیاز به تفکر بسیاری از علمای اخلاق و عصب شناسان دارد. آقای والد گفت: «چگونه به آنجا برسیم و چه زمانی داده‌هایی که در اختیار داریم این پرش را توجیه می‌کند، سؤالات بسیار مهمی هستند.

نگرانی دیگر، پیامدهایی است که OrganEx ممکن است برای تعیین مرگ داشته باشد. اگر OrganEx نشان می‌دهد که زمان بهبودی پس از مرگ سلولی پس از محرومیت از خون و اکسیژن بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد باشد، باید تغییری در نحوه تعیین زمان مرگ افراد ایجاد شود. والد اظهار داشت: «عجیب است، اما تفاوتی با آنچه ما در تولید ونتیلاتور تجربه کرده‌ایم، ندارد. جمعیت کاملی از مردم وجود دارند که می‌توان آن‌ها را در عصر دیگری مرده دانست.»