سعید رحمانی، کارآفرین و موسس سراوا در سومین ویدئو از مجموعه سکوت خود به تشریح روند جذب سرمایه خارجی در اقتصاد دیجیتال کشور پرداخت. رحمانی به جذب 250 میلیون دلار سرمایه خارجی پس از برجام اشاره کرد و به تشریح آثار بازگشت تحریم های آمریکا علیه ایران پرداخت.
رحمانی در ویدئوی سوم «شکست سکوت» روند تشکیل شرکت سرمایه گذاری IIIC را نامناسب با وضعیت سرمایه گذاری در ایران از سه سال پیش تا امروز توصیف کرد و عدم سرمایه گذاری خارجی پس از تشدید تحریم ها را یک امر مهم دانست. مانع توسعه اقتصاد دیجیتال
به گزارش دیجیاتو، سعید رحمانی با اشاره به اینکه اولین سرمایه گذاری خارجی توسط یک تیم سوئدی در سال 2014 انجام شد، گفت: در اردیبهشت 1392 اولین جلسه با تیم سوئد در تهران در خصوص سراوه و سپس دیجی کالا برگزار شد.
به گفته رحمانی، حضور این تیم سوئدی در ایران به دلیل تجربه سرمایه گذاری در کشورهای در حال توسعه است.
توسعه یک تیم با کمک سرمایه خارجی
رحمانی با اشاره به سرمایه گذاری این تیم سوئدی در شرکت Avito از روسیه و Property Finder از امارات گفت: تجربه سرمایه گذاری این تیم سوئدی در شرکت های فناوری و اینترنتی بوده است. این تیم با توجه به تغییر شرایط ایران خیلی زود تصمیم به سرمایه گذاری گرفت.
وی با تاکید بر اینکه تحریم ها همچنان وجود دارد، اما جلسات یک سال و چند ماه قبل از توافق برجام برگزار شد، به چشم انداز روشن از بین رفتن تحریم ها با توافق برجام اشاره کرد و گفت: تیم سوئدی تصمیم گرفت 10 میلیون دلار سرمایه گذاری کند. کمتر از 10 درصد از کل مبلغ را دریافت کنید. در واقع پس از این سرمایه گذاری ارزش ساراوه به 100 میلیون دلار رسید.
رحمانی در تشریح تحریم‌ها علیه سرمایه‌گذاران آمریکایی در ایران گفت: از آنجایی که شرکت اصلی دارای سهامداران آمریکایی بود، شرکت سوئدی مجبور شد بدون حضور سهامداران آمریکایی یک شرکت زیرمجموعه ایجاد کند. در نتیجه، Pamo Grant ابتدا به عنوان یک شرکت سرمایه گذاری تشکیل شد.
یکی از موضوعات مورد توجه شرکت های سرمایه گذاری این است که نه تنها انتشار مشخصات همه سهامداران مرسوم نیست، بلکه توضیح جزئیات همه سرمایه گذاران نیز قانونی نیست.
رحمانی با تاکید بر این موضوع، شایعات مبنی بر روس ها بودن سرمایه گذاران اصلی این شرکت را تکذیب کرد و گفت: سرمایه گذاران روسی بر اساس بررسی های انجام شده در آن زمان، سهم ناچیز و کمی داشتند که زیر 5 درصد بود. بیشتر سرمایه گذاران سوئدی بودند، همچنین تعدادی سرمایه گذار از شرق و غرب اروپا نیز حضور داشتند.
موسس سرآوا با تاکید بر اینکه این وجوه به دلیل تحریم ها هرگز به ایران منتقل نشد، گفت: در واقع اولین سرمایه واقعی که سرآوا جذب کرد در 28 ژانویه 2014 برابر با 28 ژانویه 2016 بود، دقیقا یک هفته پس از برجام و پس از یک سال مذاکرات آماده.”
وی پایان 25 میلیارد تومان سرمایه جذب شده در داخل را دلیل تغییر جهت جذب سرمایه خارجی عنوان کرد و گفت: حتی تعهد 10 میلیون دلاری از گرنت پامو باعث شده تا بتوانیم از سرمایه گذاران داخلی وام بگیریم. در نهایت، در سال 1994، با امضای برجام، مطمئن شدم که رقابت بین استارت آپ ها و شرکت های منطقه افزایش خواهد یافت.
رحمانی مبلغ جذب شده را 168671897 یورو تقریباً معادل 200 میلیون دلار عنوان کرد و گفت: سرمایه جذب شده توسط 4 سرمایه گذار خارجی و همین سرمایه گذاران پس از حدود یک سال و نیم در تاریخ 20 مرداد 1396 در دور دوم انجام شد. سرمایه گذاری معادل 38 میلیون یورو. آنها معادل 50 میلیون دلار سرمایه گذاری کردند و ما در مجموع 250 میلیون دلار از این سرمایه گذاران جذب کردیم.
به گفته وی، یکی از این سرمایه گذاران پالم گرانت است که بیش از 10 میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است. به همین دلیل است که Pamo Grant یکی از سرمایه گذاران IIIC است.
IIIC چگونه تشکیل می شود؟
رحمانی در تشریح IIIC که در مهر 1393 در هلند تاسیس شد، به حضور هر چهار سرمایه گذار اشاره کرد و گفت: هر کدام از سرمایه گذاران صندوق خود را تشکیل دادند و همزمان سرمایه گذاری مشترکی نیز انجام دادند.
پس از تشکیل IIIC در ژانویه 2015 تا اکتبر 2016 سرمایه از 4 شرکت جذب شد. این شرکت همیشه یک شرکت واقعی بوده و سرمایه گذاران آن سرمایه گذاران اروپایی هستند.
رحمانی در ادامه درباره پالم گرانت تاکید کرد: «پم گرانت» بر اساس قوانین سوئد فعالیت می کند و اکنون که روسیه تحریم شده است، سرمایه گذار روسی در آن وجود ندارد. وی گفت: سهامداران این شرکت طبق قوانین سوئد بررسی شده و حق سرمایه گذاری دارند. انجام می دهند.”
به گفته رحمانی، پالمگرانت به عنوان یکی از سهامداران IIIC نزدیک به 28 درصد از این مجموعه را در اختیار دارد.
رحمانی با تاکید بر اینکه مشخصات سرمایه گذاران و سهامداران در گروه اطلاع رسانی خصوصی است و طبیعی است که این موضوع منتشر نشود، در ادامه درباره یکی دیگر از سرمایه گذاران IIIC که نامش در گزارش ها ذکر شده است، توضیح داد و گفت: آدریان جوهان بکر دیگری است. یکی از این سرمایه گذاران، بنیانگذاران آلگرو هستند که در اندونزی یونیکورن ایجاد کردند و کارآفرینانی هستند که تجربیات زیادی را به شرکت های ایرانی منتقل کردند.
وی به یکی دیگر از این سرمایه گذاران به نام Manio Stats اشاره کرد که یک صندوق سرمایه گذاری در لوکزامبورگ راه اندازی کرده است و همچنین اشاره کرد که سرمایه گذار دیگری از خانواده سرمایه گذاران بلژیکی در IIIC است و اینترنت و حوزه های مرتبط فعال هستند و در این زمینه سرمایه گذاری کرده اند. اروپا، آمریکا، چین و هند.
انتقال تجربه جذب سرمایه خارجی
به گفته رحمانی، بزرگترین دستاورد سرآوا در این فرآیند جذب سرمایه گذار، انتقال تجربه از این سرمایه گذاران به مرحله رشد استارت آپ ها است.
رحمانی در تشریح مبالغ سرمایه گذاری شده گفت: مبلغ سرمایه گذاری در دیجی کالا 91 میلیون یورو معادل 100 میلیون دلار، در کافه بازار 25 میلیون یورو، علی بابا 7 میلیون یورو، آلوپیک 6 میلیون یورو، تخفیف یک میلیون یورو و PPG تقریبا 10 سرمایه گذاری شده است. میلیون یورو و این سرمایه گذاری بین شرکت ها توزیع شد.
وی با تاکید بر اینکه برخی از این سرمایه گذاری ها موفقیت آمیز و برخی دیگر ناموفق بوده است، به دستاوردهای دیجی کالا پس از این سرمایه گذاری اشاره کرد و گفت: پس از انتقال تجربیات حاصل از این سرمایه گذاری، در حال حاضر 8700 نیروی انسانی به صورت مستقیم با دیجی کالا مشغول به کار هستند. آنها آن را انجام می دهند. 300000 فروشنده، هنرمند و صنعتگر در پلتفرم دیجی کالا به فروش می پردازند. 3500 کسب و کار محلی در دیجی کالا وجود دارد.
رحمانی در تشریح دیگر دستاوردهای دیجی کالا همچنین به فعالیت بیش از 500 نفر از تیم فناوری مهندسین فارغ التحصیل ایرانی و خارجی در دیجی کالا اشاره کرد و گفت: دیجی کالا ماهانه 40 میلیون کاربر منحصر به فرد دارد. علاوه بر این، ۲۵۰ هزار عنوان کتاب در دیجی کالا موجود است، سالانه ۴ میلیون عنوان کتاب در دیجی کالا به فروش می رسد و بیش از ۲۱۰۰ فروشنده کتاب در بستر دیجی کالا هستند و اعتبار بانکی در اختیار کاربران قرار می گیرد.
وی با اشاره به اینکه این پلتفرم ها فراتر از سود سرمایه گذاران بوده است، گفت: اکنون پلتفرم ها به مردم کمک می کنند تا به عدالت اجتماعی و دسترسی بهتر به کالاها و محتوای مورد نیاز خود دست یابند.
استارت آپ های ایرانی منطقه را ترک کرده اند
موسس سرآوا با اشاره به اینکه سرمایه گذاری 100 میلیون و 250 میلیون دلاری در دیجی کالا بزرگ به نظر می رسد اما در مقایسه با منطقه چندان بزرگ نیست و اغراق آمیز است، گفت: اگر بخواهید این موضوع را با منطقه مقایسه کنید، فقط در ترندول ترکیه تنها در سال 2021 توسط علی بابای چین یک و نیم میلیارد دلار سرمایه گذاری کرده است. این رقم به این معنی است که شرکتی مانند دیجی کالا در ترکیه عملاً تبدیل به دکور شده است در حالی که ما در مورد اسب تک شاخ صحبت می کنیم.
به گفته وی، سه سال است که در ایران سرمایه گذاری خارجی صورت نگرفته است: «از سال 2018 هیچ سرمایه گذاری وارد ایران نشده است و در حال حاضر از نظر سرمایه گذاری خارجی بسیار عقب هستیم. علاوه بر این، سرمایه داخلی بخش خصوصی بسیار محدود است.”
رحمانی با تاکید بر اینکه اگر قبلاً فرصت رقابت در منطقه را داشتیم و حرفی برای گفتن داشتیم، اکنون بسیار عقب هستیم و در آینده باز هم عقب خواهیم ماند، گفت: در ترکیه N11 سرمایه گذاری از کره جنوبی گتگیدیور جذب کرده است. از eBay، آمریکا، Souq در امارات از آمازون و Noon از صندوق سرمایه گذاری ملی عربستان سعودی. اکنون در پاکستان از علی بابای چین سرمایه جذب کرده است و در کل منطقه حتی در ارمنستان میزان جذب سرمایه داخلی و خارجی بسیار بیشتر از ایران است.
IIIC یک شرکت واقعی است
سعید رحمانی درباره این ادعا که IIIC واقعی نیست، گفت: در فضای مجازی دیدم یکی از بچه ها با دوربین موبایلش به دفتر IIIC رفت و مدعی شد که این دفتر واقعی نیست و آی سی تریپل وجود ندارد. . اگر توجه کرده باشید، این دفتر یکی از دفاتر ساختمان یک شرکت به نام Office Operators The است.
وی با اشاره به اینکه Office Operators در شهرهای مختلف اروپا از جمله آمستردام فعالیت می کند و صدها یا شاید هزاران شرکت مختلف از این شرکت خدمات دریافت می کنند، گفت: ساختمانی که آنها اشاره کردند و برخی در توییتر ادعا می کنند کافی شاپ است، در واقع یک کافی شاپ است. یک ساختمان اداری Apriters دفتر واقعی IIIC است و مدتی پیش به دلیل همه‌گیری کرونا، مانند بسیاری از شرکت‌های دیگر، دفتر فیزیکی تبدیل به یک دفتر مجازی شد و سپس از آنجایی که قبلاً ثبت شده بود به عنوان یک آدرس مجازی استفاده شد.
رحمانی با تاکید بر اینکه سرمایه گذاران IIIC از چهار یا پنج کشور مختلف اروپایی هستند و جلسات خود را در هلند برگزار می کنند و دفتر دیگری نیز دارند، گفت: داشتن دفتر و آدرس اصلی به هیچ وجه به معنای مجازی بودن IIIC نیست و از این نظر. کمی سطحی است و دلیل نمی شود که شرکت واقعی نباشد. IIIC یک شرکت واقعی است.