28 ژانویه 1986 شاتل فضایی چلنجر مدت کوتاهی پس از بلند شدن، منفجر شد و هفت خدمه آن کشته شدند. شاتل فضایی بر فراز اقیانوس اطلس، درست در سواحل کیپ کاناورال در فلوریدا منفجر شد.
مدعی
شاتل نوعی فضاپیمای قابل استفاده مجدد است که برنامه ساخت آن در سال 1969 آغاز شد. اولین شاتل در سال 1981 به فضا پرتاب شد و از آن زمان تا سال 2011 در مجموع 135 ماموریت انجام شده است. شاتل های فضایی در سال 2011 بازنشسته شدند.
این فضاپیماها ماموریت های موفقی مانند تعمیر دارند تلسکوپ فضایی هابل و مشارکت در ساخت و ساز و تجهیزات ایستگاه فضایی بین المللی انجام داد اما دو ماموریت ناموفق و مرگبار لکه سیاهی بر کارنامه شاتل ها گذاشت. شاتل فضایی چلنجر اولین پرواز آزمایشی خود را در 4 آوریل 1983 انجام داد و قبل از نابودی در 9 ماموریت فضایی شرکت کرد.
شرح حادثه
رقیب قرار است در 15 می. کاوشگر اودیسه آن را در مدار قرار می دهد. اگر این پرواز با تاخیر انجام می شد، پرواز بعدی نیز با تاخیر انجام می شد و اولیس نمی توانست طبق برنامه و زمان تعیین شده به ماموریت خود برود. بنابراین با وجود دمای منفی شش درجه در شب قبل از ماموریت، چلنجر باید پرتاب می شد. نمایندگان شرکت سازنده پرتابگرهای سوخت جامد مدعی هستند که حلقه عایق موجود در محل اتصال بین قطعات پرتابگر سوخت جامد در سرمای زیر صفر خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. اما مقامات ناسا با تاخیر در پرتاب موافقت نکردند.
در هر صورت شاتل به موقع راه اندازی شد. اما 59 ثانیه پس از پرتاب، آتش سوزی در محل اتصال موشک های سوخت جامد و فضاپیما مشاهده شد. 14 ثانیه بعد، قسمت پایینی پرتابگر سمت راست شکست و بال راست چلنجر قطع شد و به طور همزمان مخزن اکسیژن سوراخ شد. انتهای مخزن هیدروژن جدا شد و مخلوط هیدروژن و اکسیژن باعث انفجار شدید شد.
سیگنال های رادیویی چلنجر قطع شد و کشتی در عرض چند ثانیه متلاشی شد. حتی تا یک ساعت بعد، بخش هایی از کشتی از آسمان به داخل آب می افتاد. با کمال تعجب، نه تنها قسمت سرنشین دار فضاپیما در این انفجار از بین نرفت، بلکه فضانوردان نیز زنده ماندند.
140 ثانیه پس از انفجار، کابینی با هفت فضانورد به اقیانوس می افتد. به نظر می رسد که حداقل برخی از فضانوردان از انفجار جان سالم به در برده و تا زمانی که به آب برخورد کردند هنوز هوشیار بودند. اما متاسفانه هیچ سیستم نجاتی در شاتل وجود نداشت و هیچ راهی برای خارج شدن فضانوردان از فضاپیمای در حال سقوط وجود نداشت.
بنابراین به نظر می رسد علت مرگ فضانوردان شاتل فضایی چلنجر، برخورد شدید فضاپیما با سطح اقیانوس بوده است. ناسا بعداً تشخیص داد که دو حلقه لاستیکی طراحی شده برای جدا کردن بخش‌های تقویت‌کننده موشک به دلیل دمای پایین در صبح روز پرتاب از کار افتاده‌اند.
این فاجعه باعث وقفه 32 ماهه در برنامه شاتل فضایی شد. زیرا ناسا در تلاش بود فضاپیما را دوباره طراحی کند تا از وقوع چنین فاجعه دیگری جلوگیری کند.