حدود 1.6 میلیارد کیلومتر از جایی که شما هستید، قمری در نزدیکی زحل وجود دارد که به آن می گویندتیتانیوم«معلوم است. در آسمان این سیاره و سطح آن مولکول های آلی وجود دارد. تیتان یکی از شبیه ترین سیارات روی زمین در منظومه شمسی است و از این نظر ممکن است احتمال یافتن حیات را افزایش دهد. اکنون، با مدل‌سازی ماه، محققان به یک سوال قدیمی پاسخ داده‌اند و دریافته‌اند که چشم‌انداز آن تحت‌تاثیر قرار دارد فرآیند رسوبی ویژه ایجاد شده است.
قمر یخی زحل با زمین بسیار متفاوت است، اما گروهی از دانشمندان در حال تلاش برای یافتن انواع مختلف حیات در محیط عجیب این سیاره هستند. مدل سازی برای درک بهتر تیتان آنها می گویند این مطالعه که در مجله Geophysical Research Letters منتشر شده است، قبل از تلاش برای یافتن حیات فرازمینی ضروری بود.
محققان چگونگی تأثیر فرآیندهای رسوبی بر شکل گیری غارها، دره ها و تپه های شنی تیتان را بررسی کرده اند. متیو لاپوتر، زمین شناس دانشگاه استنفورد، می گوید: «اگر بدانیم قسمت های مختلف پازل چگونه کنار هم قرار می گیرند و از نظر مکانیکی چقدر هستند، می توانیم از اشکال باقیمانده از این فرآیندهای رسوبی برای آگاهی از آب و هوای تیتان یا تاریخ زمین شناسی استفاده کنیم. چگونه می توان این فرآیندها را پایه گذاری کرد کلاه آنها روی این سیاره تأثیر دارند.»
پارادوکس وجود شن و ماسه در قمر زحل
فرآیندهای رسوبی روی زمین به راحتی به ما توضیح می دهند که همه زمین (لندفرم) چگونه به وجود آمد. اما در تایتان، وضعیت پیچیده تر است. منشأ زمین چهره‌های بزرگترین قمر زحل همچنان یک راز باقی مانده است، زیرا شن‌های تیتان مانند شن‌های زمین نیستند. لاپوتر می‌گوید: «وقتی باد دانه‌های شن را حرکت می‌دهد، آنها با یکدیگر و با سطح محیط برخورد می‌کنند. این برخوردها به مرور زمان اندازه دانه های شن را افزایش می دهند کاهش دادن. اما هیچ مکانیسم رشدی یافت نشد که این تعادل را متعادل کند و به دانه های ماسه اجازه دهد اندازه خود را حفظ کنند.
اگر شن‌های تیتان به مرور زمان توسط بادها از بین رفتند، چهره‌های ماه چگونه شکل گرفتند؟ پس از مدل‌سازی بزرگترین قمر زحل، محققان دریافتند که این کره نوع خاصی از فرآیند رسوبی به نام دارد. تفجوشی که ترکیبی از مهره هایی است که با یکدیگر برخورد می کنند.
این مدل سازی به محققان این امکان را داد تا در نهایت بفهمند چرا شن روی تیتان باقی می ماند. لاپوتر و همکارانش همچنین می گویند که این قمر، درست مانند زمین و آنچه قبلاً در مریخ وجود داشت، دارد چرخه رسوبی فعال که ممکن است توزیع عرضی مناظر در فصول مختلف سیاره را توضیح دهد.