مراسم دفن نوزادان دختر در 10000 سال پیش اینگونه بود

دفن مردگان رسمی است که اکثر مناطق جهان از زمان های قدیم داشته اند. با هم شاهد تشییع دفن نوزادان دختر در 10 هزار سال پیش خواهیم بود.

نگاهی جدید به دفن نوزادان در اروپا نشان می دهد که مردم از 10000 سال پیش نوزادان خود را با قنداق حمل می کردند. یافته‌های جدید این ایده را تقویت می‌کند که کریر نوزاد در دوران ماقبل تاریخ به طور فزاینده‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفت، اگرچه شواهد باستان‌شناسی از چنین لباس‌هایی رایج نیست.

چگونه دختران 10 هزار سال پیش دفن می شدند

محققان قبر این نوزاد را در سال 2017 در غار آرما ویرانا در ایتالیا کشف کردند. سال ها بعد، نوزادان دفن شده Neve نامیده می شدند و دندان های دختر بچه نشان می داد که او بزرگترین دختر دفن شده در اروپا است. شایان ذکر است که مردم با مهره های زیادی به Neve دلداری می دادند که نشان می داد او بسیار مورد علاقه و مراقبت است.

اکنون، تجزیه و تحلیل جدید از محتویات قبر و موقعیت کودک نشان می دهد که بزرگسالان Neve را که در قنداقی آراسته شده با صدف پیچیده شده بود، در طول عمر کوتاه او حمل می کردند. امروز چیزی از این پایان باقی نمانده است، اما پوسته های اطراف Neve به گونه ای سوراخ شده اند که نشان می دهد شخصی پوسته ها را به هم چسبانده و آنها را روی پارچه، خز یا چرم دوخته است.

یک مطالعه در سال 2017 تخمین زد که برای ساخت این زیور آلات ساعت ها کار لازم است. بنابراین تصمیم گیری برای دفن جواهرات کار دشواری است. آنها می توانند از یک تشک تعویض یا یک پتو و لباس زیر استفاده کنند. هر سه نظریه درست هستند، اما محققین پشت این تحلیل اخیر، به رهبری کلودین گراول-میگل، انسان شناس دانشگاه ایالتی آریزونا، پیشنهاد می کنند که نسخه جایگزین به دلایل متعددی دقیق تر است.

Gravel-Miguel و همکارانش گمان می کنند که این تزئینات به عنوان زیورآلات خاکسپاری روی قبر نوزاد پخش نشده است، زیرا پاهای کودک روی شکم جمع شده بود و بسیاری از صدف ها را پنهان می کرد. در عوض، آنها احتمالاً بخشی از یک لباس یا قنداق تزئین شده بودند که احتمالاً در طول زندگی او استفاده می شد.

برخی از مهره‌های صدف حتی در اطراف استخوان بازوی کودک خمیده هستند و احتمالاً خطوط گمشده را دنبال می‌کنند. یک اسکن دقیق از پوسته ها نشان می دهد که آنها به خوبی ساییده شده اند و بسیار بیشتر از عمر کوتاه 40-50 روزه نوزاد استفاده شده اند. نویسندگان این مطالعه حدس می زنند:

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که این صدف‌ها قبل از دوخته شدن در لباس‌های نوزاد، توسط اعضای جامعه‌ای که نوزاد در آن زندگی می‌کرد، برای مدت قابل توجهی حمل می‌شد که احتمالاً توسط والدین نوزاد برای نگه‌داشتن آن‌ها به خود استفاده می‌شد.

مقبره‌های دیگر در شبه جزیره ایتالیا به ندرت حاوی بیش از 40 پوسته سوراخ‌دار هستند، اما Neve با بیش از 70 پوسته سوراخ‌دار و چهار آویز بیشه، که به نظر می‌رسد نمونه‌ای از منطقه او باشد، دفن شد. فراوانی صدف های مدفون شده با Neve به محققان این امکان را داد تا الگوهای بالقوه استفاده از زیور آلات مورد استفاده در رابطه با وضعیت بدن کودک را شناسایی کنند.

باستان شناسان در مطالعات اخیر بر روی مکان های تدفین نوزادان ماقبل تاریخ نیز زیورآلات احتمالی یافته اند که به نظر می رسد به اشیاء ثابتی مانند پتو یا کالسکه نوزاد متصل شده است. به گفته محققان، این زیورآلات به قدری بزرگ هستند که احتمالاً توسط خود نوزادان یا کودکان استفاده نشده است.

به طور کلی اعتقاد بر این است که زیور آلات باستانی روی لباس نشان دهنده هویت، جنسیت و موقعیت افراد است، اما می تواند نوعی محافظت معنوی نیز باشد. به عنوان مثال، یکی از جوامع بومی مدرن در آمازون از زیور آلات و تزئینات مختلف به عنوان نماد مراقبت والدین از فرزندان خود استفاده می کند. نویسندگان همچنین معتقدند که:

سپس نوزاد را احتمالاً در قنداق دفن کردند تا از استفاده مجدد از مهره ها جلوگیری شود، که نتوانست از آن محافظت کند یا حتی ارتباط پایداری بین نوزاد مرده و اعضای خانواده اش برقرار کند.

در برخی دیگر از جوامع مدرن، زیورآلات مشابهی بر روی کالسکه نوزاد یا قنداق دوخته می شود. به گفته محققان، جای تعجب نیست که چرا نوزادان و کودکان در این جوامع همیشه به مهربانی آراسته می شوند. در میان مهره های گلدوزی شده که برای تزیین و محافظت از بدن آنها استفاده می شود، بیشتر متعلقات دست دوم است، به این معنی که زیورآلات مذکور توسط والدین، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها هدیه شده است.

جولین ریل سالواتوره، انسان شناس دانشگاه مونترال، معتقد است که این مقاله اطلاعات واقعاً جدیدی در مورد باستان شناسی مراقبت از کودکان ارائه می دهد. این مطالعه در Journal of Archaeological Method and Theory منتشر شده است.