یکی از راه های کاهش انتشار دی اکسید کربن در حوزه حمل و نقل، استفاده از انرژی باد نه به روش سنتی، بلکه با کمک آخرین فناوری ها و با هدف ارتقای بهره وری است. در سال های اخیر چندین مفهوم ابتکاری قایقرانی برای این منظور توسعه داده شده است که Oceanboard یکی از بهترین آنهاست که بادبان هایی تا ارتفاع 80 متری دارد که می تواند عملکرد بهینه تری نسبت به نسل های قبلی خود ارائه دهد.
چند سال پیش، Valenios Marine یک سیستم قایقرانی انقلابی به نام Oceanboard معرفی کرد. Valenios به همراه شریک خود Alfa Laval قصد دارد یک کشتی باری پیشگام مجهز به سیستم Oceanboard بسازد که به بلندترین کشتی جهان تبدیل خواهد شد. Oceanboard بادبان های 80 متری داشت و بنابراین دو برابر کشتی های امروزی است.
این ناو هواپیمابر با ارتفاع 105 متر از سطح آب، بلندترین کشتی جهان خواهد بود، اما این مانع از ورود آن به یک بندر خاص نخواهد شد. زیرا این سیستم فن مدرن تلسکوپی است و در صورت نیاز به راحتی می توان آن را پایین آورد. از نظر کارایی، این کشتی به لطف این سیستم قایقرانی می تواند در مدت 12 روز با سرعت 10 گره دریایی از اقیانوس اطلس عبور کند و تا 7000 خودرو سوار شود.
با این حال، یکی از بهترین مزایای این مفهوم نوآورانه، انعطاف پذیری کافی برای نصب بر روی کشتی های امروزی است. هدف از تولید Oceanboard نه تنها ساخت نوع جدیدی از حامل خودرو، بلکه دستیابی به برتری در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است. این کار تنها با تجهیز مجدد کشتی ها در ناوگان تجاری امروزی امکان پذیر است. کاری که در هوانوردی هم انجام می شود.
کار روی Oceanboard آغاز می شود
این شرکت سوئدی با تعمیر والنیوس ویلهلمسن شروع خواهد کرد که شامل نصب بادبان آزمایشی خواهد بود. Oceanboard Wing 560 از یک بادبان اصلی و یک فلپ تشکیل شده است که به بهبود عملکرد آیرودینامیکی کمک می کند.
والنیوس ادعا می کند که یک مریخ نورد مجهز به بادبان پره دار مصرف سوخت را تا 10 درصد در هنگام حرکت با سرعت معمولی و حداقل 7 درصد در بهترین شرایط کاهش می دهد. این معادل 675000 لیتر گازوئیل در سال و نزدیک به 2000 تن دی اکسید کربن در سال خواهد بود.
علاوه بر این، Oceanbird Wing 560 با مواد بازیافتی تا حد امکان ساخته شده است تا پایداری محیط زیست را بیشتر کند.
والنیوس امیدوار است ساخت Oceanbird Wing 560 را تا پایان سال جاری به پایان برساند. تا پایان سال 2024، او قصد دارد کشتی والنیوس ویلهلمسن را با موفقیت بازسازی و آماده آغاز عملیات کند. فرآیند مقاوم سازی به عنوان بخشی از یک پروژه اروپایی به نام Horizon انجام می شود که از حمل و نقل پاک پشتیبانی می کند.