نقد و بررسی فیلم وینی پو

هر فیلمی با یک ایده شروع می شود. سپس این ایده ها مبنایی به نام فیلمنامه را تشکیل می دهند که باید بتواند افراد بی شماری را به خود جذب کند. اما این ایده چه درام باشد، چه کمدی یا پلیسی، هدف سرگرم کردن مردم با رویکرد آن است. داستان فیلم های ترسناک هم همینطور است. پس فیلم وینی پو: خون و عسل این باید شما را بترساند و احساساتی را در شما ایجاد کند که ترجیح می دهید در دنیای واقعی احساس نکنید. اما سوال اینجاست که آیا این اثر می تواند به چنین هدفی دست یابد؟! برای دریافت پاسخ با نقد فیلم ادامه دهید وینی پو با ویجایاتو همراه باشید.

خلاصه داستان: یک فیلم ترسناک درباره یک کتاب کودکان که توسط دیزنی به شهرت رسیده است؟ بله، این فیلم دقیقا همین است. در داستان این اثر، کریستوفر رابین معروف در کودکی با وینی پو، پیگلت و دوستانشان آشنا می شود، با آنها بازی می کند و همچنین برای آنها غذا تهیه می کند. اما وقتی بزرگ شد، این ملاقات ها و همچنین تحویل غذا برای این دو فراموش می شود. در نتیجه کریستوفر، پو و دیگران به طور فزاینده ای گرسنه و مستأصل می شوند.

وقتی کریستوفر به کالج می رود، دوستی ها کاملاً متوقف می شود و پو و دوستانش کاملاً گیج و سرگردان می شوند. در واقع، پو و پیگلت آنقدر ناامید هستند که تصمیم می گیرند برای زنده ماندن مردم را برای غذا شکار کنند. در نتیجه این آغاز حمله خونین آنها برای به دست آوردن گوشت و خون بدن انسان است.

زهر دیگری از هالیوود

از کتاب های کودکان گرفته تا کارتون های دیزنی و اکنون فیلم های ترسناک. شخصیت خیالی وینی پو که در سال 1926 توسط آلن الکساندر میلن خلق شد، هرگز در خیالات خود تصور نمی کرد که روزی با قاتلان معروفی مانند مایکل مایرز و دیگران در حلقه شروران ژانر وحشت اسلشر قرار می گیرند. اما طبق قوانین ایالات متحده، حق چاپ 95 سال پس از انتشار منقضی می شود. بنابراین در سال 2021، زمانی که وینی پو و دوستان وارد مالکیت عمومی شدند، دیزنی دیگر انحصار تولید را نداشت. در نتیجه وام دهندگان هالیوود از این ماجرا سوء استفاده کردند و بلافاصله تصمیم گرفتند فیلمی ترسناک درباره وینی پو بسازند.

پس باید بدانید که این زهر ناب که نام یک فیلم را یدک می کشد، یک تقلید کمیک ترسناک نیست، بلکه یک قیچی جدی با چشمکی به هوش مخاطب است. اما شاید در نگاه اول، ایده تبدیل یک دوست دوران کودکی به یک هیولای جهنمی، ایده بدی نباشد. اما این ایده کابوس‌آمیز متاسفانه Winnie the Pooh: Blood and Honey را به یک اسلشر وحشتناک تبدیل می‌کند.

اما چرا؟! از آنجایی که بودجه به وضوح کم است، بازیگران بی تجربه هستند و لباس ها بسیار ناامید کننده به نظر می رسند. چیزی که باقی می ماند یک کمپین بازاریابی هوشمندانه و یک فیلم ترسناک بسیار کلیشه ای و شلخته است.

همه چیز در این ویدیو آماتور است

فقط کافی است چند تریلر و عکس ببینید تا بفهمید این فیلم چه اثر عجیبی است. ساخت این اثر به صورت آماتوری انجام شده است و اگر بخواهم با فیلم خوب باشم باید بگویم در بهترین حالت این اثر احتمالا یکی از بدترین فیلم های ترسناکی بود که در این مدت دیده ام. فقط به این دلیل که یک فیلم ترسناک حاوی خشونت و خون زیادی است، آن را به فیلم خوبی تبدیل نمی کند.

در اینجا هیچ چیز آرامش بخشی به عنوان داستان وجود ندارد و فیلم با هیچ مخاطب یا حتی شخصیتی همدلی نمی کند. حتی مانند گودزیلای رولاند امریش که بر اساس نسخه ای از پارک ژوراسیک ساخته شده است، کل داستان این فیلم نیز می تواند کپی بدی از اسلش های مختلف باشد که گاهی خوب از خیلی بد به نظر می رسند، اما در اینجا چنین تعریفی وجود ندارد. زیرا این چیز بر اساس نه فیلم ساخته شده است و نمی داند چیست.

ایده یک قاتل وینی پو در واقع آنقدر سورئال به نظر می رسد که باورش سخت است در دنیایی زندگی می کنیم که یک فیلم ترسناک از قبل بر اساس شخصیت نمادین دوران کودکی او ساخته شده است. اگر در کودکی به من گفته می شد که چنین ایده ای روزی به واقعیت می پیوندد، احتمالاً در چهره فردی که آن را گفته بود و به او می گفت دیوانه است می خندیدم. اما افسوس که اینجا هستیم…

شخصیت وینی پو همیشه در کودکی برای من نزدیک و عزیز بود، بنابراین دیدن او در یک فیلم ترسناک در حال کشتن مردم عجیب به نظر می رسد، بنابراین این قطعا بدترین تجربه من در دنیای ترسناک فعلی است.

آیا این یک فیلم اسلشر قابل قبول است؟

وینی پو به اندازه کافی داستان منسجم یا شخصیت‌های دوست‌داشتنی ندارد تا با بی‌رحمی‌های گاه و بی‌گاه خود مخاطبان را تحت تأثیر قرار دهد. یک اسلشر خوب باید یک قهرمان و شرور قابل درک داشته باشد و این کار آنقدر معنا ندارد. در مورد این فیلم، در مدت زمان زیر 90 دقیقه آن چیز زیادی برای لذت بردن وجود ندارد. بنابراین، مشکل فیلم این است که لحظات غم انگیز آن به دلیل یک طرح از هم گسیخته و شخصیت های نامناسب، هیچ تاثیری ندارد.

متأسفانه، فیلم نمی تواند تعادل مناسبی بین یک داستان خوب و ویژگی های ژانر خود پیدا کند، زیرا به نظر می رسد بیشتر بر ارائه داستان و شخصیت های بی معنی به مخاطب تمرکز می کند تا اینکه به اندازه کافی آنچه را که مخاطب می خواهد ارائه دهد. صادقانه بگویم، این فیلم واقعاً از ترسناک اسلشیر فاصله دارد. در واقع یک فیلم ژانر بسیار ضعیفی است و به همین دلیل است که هنوز فیلم را باید ناامید کننده نامید.

اگر شما به عنوان یک فیلمساز ترسناک این شانس را دارید که وینی پو و دوستانش را به موجوداتی قاتل تبدیل کنید، کمترین انتظاری که مخاطب از شما دارد این است که فیلم کمی سرگرم کننده تر و خلاقانه تر با ایده باشد. دو موردی که قطعا تیم سازنده این فیلم به خوبی از پس آن برنمی آید.

در نهایت، برای فیلمسازان اهمیتی ندارد که وینی پو آدم بد بزرگ است. وینی پو یک شخصیت شرور واقعی بودن هیچ چیز جالبی به شخصیت اضافه نمی کند و فیلم را از دیگر فیلم های این ژانر متفاوت نمی کند. این فیلم با داستان و رویکردش نسبت به فیلم های معمولی این ژانر ساده تر و سرراست تر است. به نظر می رسد کارگردان واقعاً فکر می کند که مفهوم اصلی فیلم برای جالب بودن و جذب بیننده کافی است، اما مطلقاً نمی داند که چگونه به درستی و خلاقانه از مفهوم بالقوه امیدوارکننده خود استفاده کند.

این فیلم همچنین توسط بازیگران باورپذیرتر یا جذاب‌تر ساخته نشده است. اما ممکن است بپرسید چرا؟ چون همه نقش‌ها کاملاً وحشتناک نوشته شده‌اند، بنابراین نمی‌توانید واقعاً با هیچ‌کدام از شخصیت‌ها آشنا شوید، اما بازی نیز در سطحی نیست که باعث شود کاراکترها اصلاً خوب کار کنند. کیفیت بیشتر فیلم نیز آنقدر ضعیف است که بتوان آن را یک فیلم شلخته نامید.

این اسلشری است که در آن از تاریک ترین تصاویر ممکن استفاده می شود. من تا به حال به اندازه کافی فیلم های مختلف از این ژانر را دیده ام که بگویم این کار بیشتر برای پنهان کردن کمترین بودجه ممکن انجام شده است. همچنین واضح است که ماسک ها واقعا قانع کننده یا ترسناک به نظر نمی رسند. در پایان، تنها یک مرد نقابدار خرس برای تماشا باقی مانده است. در واقع، او هیچ کاری در فیلم انجام نمی دهد تا شما را باور کند که پو یک شخصیت واقعی است، که بلافاصله بسیاری از تنش های فیلم را از بین می برد.

حرف آخر: فیلم را نبینید!

در پایان، وینی پو: خون و عسل این فیلمی است که برای بینندگان مختلف معنای متفاوت تا بد خواهد داشت، اما تعداد بی‌شماری فیلم ترسناک بهتر از این یکی وجود دارد. این فیلم غیر قابل تماشا است و من آن را به هیچ وجه توصیه نمی کنم. حتی اگر مفهوم Winnie the Pooh شما را مجذوب خود کند، باز هم می‌توانم بگویم که شانس زیادی برای ناامید شدن شما وجود دارد.