این چاپگر که F3DB نام دارد دارای یک بازوی رباتیک نرم است که می تواند مواد زیستی را با سلول های زنده روی اندام ها یا بافت های داخلی آسیب دیده ترکیب کند. بدنه مارپیچ انعطاف پذیر آن از طریق دهان یا مقعد وارد بدن انسان شده و به ناحیه آسیب دیده هدایت می شود. علاوه بر این، دارای نازل هایی است که می تواند آب را روی ناحیه مورد نظر اسپری کند و نازل چاپ آن می تواند به عنوان یک چاقوی تشریح الکتریکی عمل کند.
نحوه بازیابی بافت با این چاپگر سه بعدی
دانشمندان امیدوارند که رویکرد جهانی این چاپگر سه بعدی بتواند روزی به ابزاری همه کاره برای جراحی های کم تهاجمی تبدیل شود. با این حال، آنها گزارش دادند که این دستگاه می‌تواند در پنج تا هفت سال آینده آزمایش‌های خود را روی انسان انجام دهد.
بازوی رباتیک F3DB از سه محرک بافت نرم با استفاده از یک سیستم هیدرولیک متشکل از “سرنگ های با موتور DC که آب را به محرک ها پمپ می کند” استفاده می کند. سر و بازوی انعطاف پذیر آن می تواند در سه درجه آزادی (DOF) حرکت کند. درست مانند پرینترهای سه بعدی رومیزی. همچنین دارای یک دوربین مینیاتوری انعطاف پذیر است که به اپراتور اجازه می دهد تا بر کار خود نظارت کند.
محققان اولین آزمایش خود را از این دستگاه با استفاده از مواد معدنی (شکلات و سیلیکون مایع) روی کلیه خوک انجام دادند. آنها در مطالعه خود خاطرنشان می کنند:
«ما رشد سلول‌ها را روزانه مشاهده کردیم و در روز هفتم، آخرین روز آزمایش، چهار برابر شد. نتایج این آزمایش نشان می‌دهد که F3DB پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک ابزار آندوسکوپی همه‌جانبه برای روش‌های تشریح زیرمخاطی آندوسکوپی دارد.
در مراحل بعدی، دانشمندان قصد دارند آن را روی حیوانات و در نهایت انسان آزمایش کنند.