کاوشگر Chang’e-5 چین گوی های شیشه ای کوچکی را در دهانه برخوردی روی ماه یافت که حاوی آب است. نمونه های جمع آوری شده توسط یک ماموریت در سال 2020 نشان می دهد که این کره ها حاوی 2000 قسمت در میلیون آب هستند و در نتیجه می توانند به عنوان منبع آب انسانی برای ماموریت های ماه استفاده شوند.
به گفته انجت، محققان با بررسی نمونه های جمع آوری شده از ماه، مقاله ای را در مجله Nature Geoscience درباره این کره های شیشه ای حاوی آب منتشر کردند. می گویند در اثر برخورد سیارک با ماه زمین یا آتشفشان های باستانی در این کره کره هایی از اتم های اکسیژن وجود داشت. سپس این اتم ها با یون های هیدروژن طوفان های خورشیدی ترکیب شد و در یک واکنش شیمیایی آب را تشکیل داد.
دانشمندان ادعا می کنند که این کره های شیشه ای بسیار کوچک هستند و اندازه آنها بین است چند ده میکرومتر تا چند میلی متر E. اما تعداد آنها به قدری زیاد است که می تواند (روی کاغذ) تقریباً باشد 270 تریلیون کیلوگرم آب به عبارت دیگر، این آب می تواند 100 میلیون استخر شنای المپیک را پر کند.

استخراج آب در ماه هنوز با چالش هایی مواجه است
با این حال، دانشمندان هنوز راهی برای جمعآوری این گویها پیدا نکردهاند و استخراج آب از آنها از نظر حرارتی حدوداً طول میکشد. 100 درجه سانتیگراد همچنین گفته می شود که این کره ها ممکن است منبع تامین آب در اقامتگاه های قمری آینده باشند.
محققان همچنین در بخشی از آن مقاله بیان میکنند که معتقدند این کرههای شیشهای باید در دیگر قمرهای منظومه شمسی وجود داشته باشند: «وجود آب ذخیرهشده در کرههای شیشهای با شناسایی آب در مناطق کم ارتفاع منطبق است. ماه . [سیارک] وستا و عطارد E. “یافته های ما نشان می دهد که شیشه های شوک بر روی سطح اجسام بدون هوا در منظومه شمسی می توانند آب حاصل از طوفان های خورشیدی را ذخیره کرده و آن را در فضا رها کنند.”
کره های شیشه ای اولین شواهد وجود آب در ماه نیستند. در سال 2009، ناسا یک کاوشگر به دهانه قابوس فرستاد و متوجه وجود آب در آن شد. در سال 2018، شواهد مستقیمی از مخازن یخی در دهانههای تاریک قطب شمال و جنوب مشاهده شد.