ما رنگ چشم، شکل بدن و گروه خونی را از والدین خود به ارث برده ایم. ژن های ما ویژگی های فیزیکی ما را کنترل می کنند، اما جالب اینجاست که می توانند رفتار ما را نیز تعیین کنند. به عنوان مثال، همه ما معتقدیم که اگر یک زوج از هم جدا شوند، تنها به دلیل مشکلات روانی یا از دست دادن علاقه به یکدیگر است. اما یک مطالعه جدید یک واقعیت تکان دهنده را نشان می دهد: طلاق ممکن است در ژن های ما باشد.
سپس می خواهیم ببینیم که دانشمندان به چه چیزی «ژن طلاق» می گویند و در مورد نتایج تحقیقات خود صحبت کنند.
دین ما نقش مهمی در اختلافات ما دارد
وقتی رابطه ای پر از اختلاف است و ازدواج به طلاق ختم می شود، این سوال پیش می آید که مشکل از کجاست؟ دانشمندان می گویند که پاسخ ممکن است در ژن های زنانه نهفته باشد. آنها دریافتند که وجود “ژن طلاق” در یک زن می تواند باعث شکست ازدواج شود.
دانشمندان ادعا می کنند که این ژن بر نحوه پردازش اکسی توسین – معروف به هورمون آغوش – در زنان تأثیر می گذارد. این هورمون همچنین باعث ایجاد احساس عشق و علاقه می شود. زنانی که دارای ژنی هستند که بر هورمون اکسی توسین تأثیر می گذارد، بیشتر از ازدواج یا طلاق خود ابراز نارضایتی می کنند. آنها ممکن است به دلیل همین ژن نتوانند به طور طبیعی با شریک عاطفی خود ارتباط برقرار کنند.
ژن ها همچنین تعیین کننده وفاداری مرد به همسرش هستند
جالب اینجاست که این تربیت یا شخصیت مرد نیست که تعیین می کند که آیا او به زن وفادار بماند یا خیر. دانشمندان کشف کرده اند که ژن خاصی وجود دارد که مسئول وفاداری است.
مردان نیز مانند زنان دارای هورمون هایی هستند که برای ایجاد روابط و تعامل کار می کنند. این هورمون وازوپرسین نامیده می شود و از طرف دیگر برخی از مردان دارای جهش در یک ژن مرتبط هستند. اگر مردی این جهش ژنتیکی را داشته باشد، احتمال تک همسری او کمتر است، بنابراین احتمال خیانت به همسرش بیشتر است.
محققان حتی می گویند که زنان می توانند آزمایش کنند که آیا همسرانشان مستعد خیانت هستند یا خیر. برای این کار کافی است یک نمونه از بزاق نر داشته باشید تا آزمایش ژنتیکی با آن انجام شود.
ژن های طلاق را می توان از والدین فرزندان به ارث برد
احتمال طلاق فرزندان زوج های مطلقه از همسرانشان بیشتر از فرزندانی است که والدینشان از هم جدا نیستند. تحقیقات نشان می دهد که احتمالاً تحصیلات نیست، بلکه عوامل ژنتیکی مقصر طلاق هستند.
تحقیقاتی روی کودکانی انجام شده است که با نامادری و ناپدری به فرزندخواندگی و بزرگ شده اند. نتایج شگفت انگیز بود: مطالعه نشان داد که این کودکان ژن طلاق را به ارث برده اند، اما نه از ناپدری و نامادری خود. آنها این ژن را از والدین بیولوژیکی خود به ارث برده اند. و این در حالی اتفاق افتاد که آنها در سنین بسیار پایین از والدین بیولوژیکی خود جدا شدند.