خواب کافی یکی از دغدغه های اصلی نوجوانان مدرن است. علیرغم سالها تلاش برای بهبود سلامت و عملکرد دانش آموزان با شروع کلاس ها دیرتر، تنها چند مدرسه این سیاست را اتخاذ کرده اند.
به گفته محققان، نوجوانان جزو کم خواب ترین افراد در ایالات متحده هستند. به طور متوسط، نوجوانان خواب کافی ندارند و مهمتر از آن، خواب با کیفیتی ندارند. اگرچه تلفن های همراه و سایر فناوری های ساطع کننده نور در بیدار نگه داشتن آنها در شب موثر است، بیدار شدن در شب تنها بخشی از دلیل آن است. علاوه بر فناوری، یک عامل نسبتاً غیرقابل انکار این خواب‌آلودگی را تشدید می‌کند: زمان شروع مدرسه.
در طول دهه‌ها، محققان شواهدی را جمع‌آوری کرده‌اند که نشان می‌دهد به تأخیر انداختن اولین زنگ‌ها در دوره راهنمایی و دبیرستان به سلامت جسمی، روانی و عاطفی نوجوانان و همچنین پیشرفت تحصیلی آنها کمک می‌کند. این نتایج توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها و چندین انجمن پزشکی تایید شده است. ایالت کالیفرنیا و برخی مدارس در مناطق دیگر این سیاست را اجرا کرده اند.
با این حال، بسیاری از مناطق دیگر به دلایل لجستیکی، مالی یا فرهنگی تمایلی به تغییر سیاست های کاری خود ندارند. این رویکرد برای نوجوانان ناعادلانه است. نسل کنونی دانش‌آموزان به اندازه کافی در طول همه‌گیری کووید-19 رنج می‌برند. بنابراین در به تعویق انداختن شروع کلاس ها باید سلامت و تندرستی آنها را در اولویت قرار دهیم. احترام گذاشتن به نیازهای بیولوژیکی و اجتماعی آنها را به بزرگسالانی انعطاف‌پذیرتر تبدیل می‌کند که می‌توانند در دنیایی با پیچیدگی غیرقابل پیش‌بینی رشد کنند.
نوجوانان به حدود 9 ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند، اما در حال حاضر تنها حدود 7 ساعت می خوابند. در سن بلوغ، چرخه شبانه روزی بدن چندین ساعت تغییر می کند. این بدان معناست که شب ها دیرتر خسته می شوند و صبح ها دیرتر از قبل از خواب بیدار می شوند. این تغییر در بزرگسالی معکوس می شود. ماهیت بیولوژیکی این ریتم روزانه به این معناست که زودتر بخواباندن نوجوان لزوماً به این معنا نیست که او زودتر از خواب بیدار می شود.
نوجوانان هم خواب ترمیمی و هم خواب REM (حرکت سریع چشم) را از دست می دهند. به خصوص چرخه هایی که معمولا درست قبل از بیدار شدن فرد اتفاق می افتد. خواب ترمیمی به بازسازی بدن بعد از یک روز سخت کمک می کند و می تواند عملکرد سیستم ایمنی و سایر فرآیندهای بیولوژیکی را بهبود بخشد. خواب REM رویدادها و یادگیری را در خاطرات یکپارچه می کند. وقتی یک دانش آموز کلاس دهم که معمولاً حوالی ساعت 11 شب به خواب می رود باید ساعت 6 صبح از خواب بیدار شود تا به مدرسه برود. بنابراین، نوجوانان خواب خود را نه تنها از نظر کمی، بلکه از نظر کیفی نیز از دست می دهند. خواب و استراحت آخر هفته نمی تواند این کمبود خواب را جبران کند.
در مطالعات اخیر، دانش آموزان گفتند که اگر مدرسه دیرتر شروع شود، در طول روز خسته نمی شوند. آنها بیشتر به موقع به مدرسه می آیند و کمتر از بیدار شدن شکایت می کنند.
به گفته آنها، با کاهش زمان خواب، مصرف دخانیات و مواد مخدر و وسایل خواب افزایش می یابد. علاوه بر این، یک ساعت خواب کمتر در روز باعث ایجاد احساس ناامیدی یا حتی افکار خودکشی در این نوجوانان شده است.
مطالعات نشان می دهد که خطر خودکشی کودکان در طول سال تحصیلی افزایش می یابد و کمبود خواب ممکن است یکی از عوامل موثر باشد. همچنین یک ساعت خواب کمتر در روز با افزایش وزن ارتباط معناداری داشت. نوجوانان خواب‌آلود بیشتر مستعد تصادفات رانندگی هستند و حتی 30 دقیقه خواب اضافی می‌تواند به کاهش برخی از مشکلات سلامت روان کمک کند. حتی معلمان گزارش می دهند که با شروع کلاس ها دیرتر، دانش آموزان بیشتر درگیر می شوند و معلمان زمان بیشتری برای استراحت و ریکاوری دارند.
با وجود چندین دهه آموزش، تنها تعداد انگشت شماری از مدارس در چندین ایالت و ناحیه کلمبیا به ساعت 8:30 صبح تغییر کرده اند. به گفته محققان به طور متوسط بهترین زمان برای شروع مدرسه ساعت 9 صبح است.
با این حال، دستیابی به این هدف نیازمند یک مسیر پیچیده است: جدول زمانی اتوبوس ها و کادر آموزشی مدارس باید تغییر کنند. برنامه های ورزشی و تقویتی بعد از مدرسه شروع می شود. با توجه به اینکه مدارس کودکان زودتر از نوجوانان شروع می شود، والدین می توانند فرزندان را برای حضور به موقع در مدرسه در اولویت قرار دهند. بزرگسالان با برنامه کاری غیر قابل انعطاف ممکن است دیر به سر کار بیایند.
به گفته کارشناسان، سبک زندگی کشاورزی به گونه ای طراحی شده بود که نوجوانان را زود بیدار کند تا بتوانند قبل از تاریک شدن هوا از مزارع به خانه بازگردند. اما این مدل دیگر برای اکثر دانش آموزان مدرن مناسب نیست. تصویر فرهنگی ما از نوجوانان به عنوان تنبل و نیاز به خواب به عنوان یک ضعف مضر و نادرست است. همچنین مقایسه دوران نوجوانی شما با نوجوانان آن دوره کاری ظالمانه و غیرعلمی است.
دسترسی به آموزش یک حق اساسی در ایالات متحده است، اما زمان آن رسیده است که فکر نکنیم چه زمانی مدرسه به عنوان تغییر ناپذیر شروع می شود. ضروری است که ایالت های بیشتری قانون زمان شروع را بررسی کنند. هیئت مدیره مدارس برای اضافه کردن زمان شروع به سیستم عامل خود. سازمان های تامین مالی در سطح دولتی موانع را برطرف می کنند. کارفرمایان به ویژه در مورد ساعات کاری انعطاف پذیرتر باشند. انجمن های متشکل از معلمان و سایر متخصصان در زمینه آموزش جوانان نیز باید در بحث گنجانده شوند.
برای چندین دهه، ما شواهد قاطع را نادیده گرفته ایم که تاخیر در ورود به مدرسه به موفقیت و سلامت نوجوانان کمک می کند. اکنون زمان تغییر است. بگذارید نوجوانان بخوابند.